چقدر با انواع ارتودنسی های رایج دندانی آشنا هستید؟ همانطور که میدانید ارتودنسی انواع مختلفی دارد که  ارتودنسی با استفاده از آن متخصصان اقدام به درمان مشکلات متعدد مثل عدم تراز دندان ها مثل کج بودن، شلوغی، فاصله و…. میکنند.در این مقاله به شرح جزییات ارتودنسی ثابت و تفاوت آن با سایر روش ها می پردازیم. در ارتودنسی ثابت بیمار نمی تواند سیم های ارتودنسی خود را از دهان خارج کند و این امر فقط به دست پزشک میسر است.

در طول دوره درمان این براکت ها به دندان بیمار میچسبند و نیازمند مراقب هستند. در این رو از براکت های کوچک سرامیکی یا فلزی استفاده می شود. هر براکت به دندان چسبانده شده و توسط سیمهای نازک به سایر براکت ها متصل می شود. سیم ها به مرور زمان تنظیم شده تا دندان ها صاف شوند و موقعیت فک را ثابت کنند.

این روش در مقایسه با سایر روش ها نیاز کمتری به همکاری بیمار دارد. همکاری بیمار در هنگام درمان ارتودنسی ثابت بیشتر محدود به بهداشت مناسب و در صورت تجویز پزشک معالج ، استفاده درست از الاستیک ها در حین این درمان می باشد. یکی از مهمترین مزایای این نوع ارتودنسی این است که هیچ صفحه پلاستیکی در سقف دهان شما قرار داده نمی شود و گفتار و غذا خوردن شما تحت تاثیر قرار نمی گیرد.

چرا ارتودنسی ثابت؟

هدف از ارتودنسی ثابت حرکت دندانهای نامنظم بیمار در فضای مناسب، تنظیم دندانهای شلوغ و اصلاح روابط دندانهای دو فک بالا و پایین می باشد. در این روش درمانی براکت ها بر روی دندانها چسبانده می شوند و یک سیم از بین براکت ها گذرانده می شود که با کش های خیلی ظریف به براکت ها انداخته می شود. این کش ها می توانند بسته با انتخاب بیمار رنگی یا سفید باشند. کش ها در هر جلسه  ویزیت تعویض می شوند اما سیم ها ممکن است هر جلسه عوض نشود و براکت ها هم تا انتهای دوره درمانی در دهان بیمار تحت معالجه باقی می مانند.

روند درمان ارتودنسی ثابت

در روش درمانی ارتودنسی ثابت می توان ماهی یک میلیمتر دندان  بیمار را حرکت داد و گاهی این تغییرات چندان مشهود نخواهد بود. در برخی موارد براساس نوع ناهنجاری بیمار امکان دارد لازم باشد دندانی کشیده شود. در اینگونه از بیماران در چند جلسه اول حرکت دندانها کاملا مشهود است و دندان ها به جای فضای خالی حرکت داده می شوند که از نظر بیمار به خوبی قابل تشخیص و مشاهده است. بیمار باید ماهی یک بار جهت درمان تحت نظر پزشک خود ویزیت شود.

در هر جلسه بعد از فعال کردن کش ها، سیم ها و یا فنرها امکان دارد بیمار کمی درد داشته باشد. این احساس ناراحتی به مرور زمان در هفته اول کم و کمتر میشود. گاهی در بین جلسات معاینه به علت حرکت دندان ها ممکن است مقداری از انتهای سیم ها از آخرین دندان بیمار خارج شود و باعث احساس تیزی و آزار در بیمار شود. در این صورت نیاز است بیمار وقت اورژانسی گرفته و زودتر از موعد مقرر به متخصص ارتودنسی خود مراجعه نماید تا انتهای سیم کوتاه شود.

اجزای ارتودنسی ثابت:

اجزا غیر فعال:

• بند
• براکت
• تیوب
• سیم لیگاتور
• اجزاء و اتصالات دیگر

اجزا فعال:

(اجزایی در ارتودنسی ثابت هستند که به دندان فشار وارد می آورند)

• سیم (Wire)
• فنر (Coil)
• کش (Elastic)
• جدا کننده ها (Separator)

مزایا و معایب این روش ارتودنسی

در ابتدا اشاره به جنبه های مثبت ارتودنسی ثابت می کنیم:

• طول دوره درمان  این روش ارتودنسی کوتاه‌ تر از سایر روش‌های دیگر است.
• هر کسی در هر سن و سالی می‌تواند از این مدل ارتودنسی استفاده کند
• ماندگاری درمان بالا است
• به دلیل اینکه بیمار نمی‌تواند ارتودنسی خود را نصب یا بردارد، درمان مورد نظر ارتودنتیست بهتر به دست خواهد آمد.
• مانند ارتودنسی متحرک نیاز به مراجعه مکرر به کلینیک دندانپزشکی ندارد.
• شدید ترین مشکلات دندانی را در مدت زمان معقولی درمان میکند
• به اصلاح طرح لبخند و زیباتر کردن آن به طرز موثری کمک میکند
• تنوع رنگ بسیار بالایی دارد
• گفتار را در بیمار بهبود می بخشد.

و اما معایب ارتودنسی ثابت:

• 
• مسواک زدن و تمیز کردن دندان با وجود بخش های مختلف بریس کمی سخت و چالش برانگیز است.
• امکان دارد دندان ها لکه دار شوند
• امکان آسیب وارد شدن از سمت سیم و براکت به لثه ها و بافت های دندان وجود دارد (البته این احتمال با کمک موم ارتودنسی قابل پیشگیری و کنترل است)
• برای مدت طولانی باید از آن‌ها استفاده کرد
• در صورت عدم آموزش درست به بیمار، امکان دارد مشکلاتی برای وی به وجود بیاورد
• پروسه‌های تصویر برداری با کمک اشعه ایکس را دشوار می‌کند.
• از لحاظ ظاهری کمی ناخوشایند و نازیبا است.

بهترین زمان برای درمان ارتودنسی

با توجه به سلامت لثه های متقاضی و بافت های نگهدارنده دندان های وی می توان دندان ها را در هر سنی حرکت داد. اما توصیه میشود که درمان های ارتودنسی در سنین خاصی انجام شود. اگرچه با افزایش سن کمی سرعت حرکت دندانها کاهش می یابد  ولی در کل بهتر است بیمار قبل از سن بلوغ ویزیت شود تا بتوان از رشد فک ها در جهت رفع ناهنجاری های آن کمک گرفت. به بیان دیگر بهترین زمان برای شروع درمان یا سن ارتودنسی می تواند قبل از سن بلوغ باشد.

منبع :https://iits.dentistry.utoronto.ca/fixed-orthodontic-appliances